حفاظت از محیط زیست
روشن شیمی نگاهبان گنجینه طبیعت و حافظ ثروت ملی است
اهمیت تصفیه و بازیافت روغن کارکرده و اثرات زیست محیطی روغن های کارکرده:
یک گالن روغن سوخته می تواند یک میلیون گالن آب پاکیزه را که منبع تامین آب 50 نفر در سال است آلوده کند.
ورود روغن کارکرده به مقدار حداقل 50 تا 100 PPM در سیستم تصفیه فاضلاب میتواند در فرآیند تصفیه فاضلاب اختلال ایجاد کند.
ورود روغن های کارکرده به زمین و خاک،حاصلخیزی آن را کاهش می دهد و موجب اختلال در زندگی موجودات خاک می گردد.
ورود روغن به منابع آبهای سطحی موجب تشکیل لایه نازکی بر سطح آب شده که این لایه علاوه بر اینکه مانع ورود نور خورشید به اکو سیستم آبزی می شود و خلل در پدیده فتوسنتز بوجود می آورد،حلالیت اکسیژن را در آب نیز کاهش میدهد.
ورود روغن های کارکرده به منابع آبی بر موجودات آبهای شیرین و موجودات دریایی اثرات سمی گوناگونی دارد.در بعضی مواقع حتی به میزان 1PPM بر برخی گونه های دریایی اثرگذار می باشند.
شرکت روشن شیمی دوستدار محیط زیست
در روغن کارکرده، مواد آلوده کننده محیط زیست، موجود میباشد که از سایش قطعات موتور و یا از طریق سوخت، وارد روغن شده اند، ورود این مواد به محیط زیست موجب تخریب زمین و آبها میشود. سوزاندن روغن کارکرده،تولید گازهایی می کند که موجب آلودگی هوا شده و به سلامتی انسان و جانوران آسیب میرساند.
با توجه به مطالب فوق الذکر مدیریت اصولی پسماند های حاصل از مصرف روغن از طریق واحدهای تصفیه روغن کارکرده و یا بازیافت آنها علاوه بر ارزش اقتصادی،مزایایی به شرح زیر دارد:
حفظ منابع آبهای سطحی،زیرزمینی یا خاک و به طور کلی حفظ محیط زیست و موجودات آن.
کاهش مصرف انرژی:زیرا انرژی مصرفی جهت پالایش و بازیافت روغن های کارکرده یک سوم انرژی مورد استفاده برای تهیه روغن موتور از نفت خام میباشد.
بر خلاف اکثریت فرآورده های نفتی که تنها یک بار قابل استفاده می باشند و از بین می روند چنانچه روغن مصرف شده به طرز صحیحی بازیابی گردد قابل استفاده مجدد میباشد.
امکان بازیابی روغنهای کارکرده به خاطر عدم تغییر عمده از مواد تشکیل دهنده صنعتی روغن پایه می باشد.
به گفته کارشناسان میزان مصرف محصولات روانکار در کشور سالانه حدود 900هزار تن است.طبیعتا به تناسب این مقدار روغن کارکرده و مستعمل تولید خواهدشد.
این در حال است که آمار وزارت صنایع از بازیافت روغن های مستعمل،خبر از ظرفیت واقعی 300هزار تن تصفیه دوم روغن در کارخانه های مجاز در کشور را میدهد.
بر این اساس خوشبینانه ترین وضعیت بازیافت روغن های مستعمل در کارگاه های مجاز کشور تنها بخشی کمتر از نصف کل میزان تولید شده را نشان می دهد که مابقی آن یا هدر میرودو یا در کارخانه یا کارگاههای غیرمجاز و غیر استاندارد تبدیل به روغن های تقلبی گردیده و باعث سلب اطمینان رانندگان و دیگر مصرف کننده ها میشود.